يافتن شهرهاي فضايي

نگاهی به فراسوی آسمان

ارتباط با تمدن بيگانگان فضايي كه ممكن است از ما پيشرفته تر يا عقب مانده تر باشند سال هاي سال است كه به يكي از موارد مورد توجه دانشمندان تبديل شده است. ميل به شناخت ناشناخته ها انسان كنجكاو را تحريك مي كند تا با آن ها ارتباط برقرار كند، اولين قدم براي ارتباط اين است كه آن ها را پيدا كنيم. اما چگونه!؟

زماني را تصور كنيد كه كريستف كلمب و يارانش براي اولين بار با ساكنان آمريكا ارتباط برقرار كردند. از ديد بوميان آمريكا كه زندگي بدوي خود را داشتند كلمب و يارانش افراد خارق العاده اي به نظر مي رسيدند كه تا به حال نظير آن ها را نديده بودند. ديد ساكنان كشتي كلمب نيز با اين ارتباط دستخوش تغيير شد چراكه نگرش آن ها به كره زمين با اين كشف كاملا دگرگون مي شد. اين ماجرا يكي از موارديست كه عده اي محقق به آن استناد مي كنند تا ديگران را براي ارتباط با فضايي ها مجاب كنند. ارتباطي كه ثمره آن از ديد برخي مانند استفان هاوكينگ بدتر از بلايي است كه بر سر بوميان آمريكايي آمد: نابودي كامل بشر.

زماني كه مردم به مبحث جست وجوي موجودات فرازميني مي انديشند، اولين چيزي كه به ذهن آن ها خطور مي كند پروژه SETIيا همان "جستجوي هوش فرازميني" است. هدف اول اين پروژه جستجو جهت يافتن سيگنال هاي راديويي فرازميني است كه از اعماق فضا منشتر مي شود كه البته تا كنون به جز يك مورد مشكوك چيز خاصي يافت نشده است. در كنار هدف اصلي، اعضاي اين پروژه به يافتن پالس هاي ليزري به عنوان وسيله اي جهت ارتباط در فواصل ميان ستاره اي نيز مشغول هستند.

اما گويا امروزه به جز دو هدف قبلي هدف سومي نيز براي اين پروژه تعريف شده است: جستجوي منابع نور مصنوعي در سطح سيارات فراخورشيدي. يعني يافتن نورهايي مانند نور شهرهاي كره زمين كه از فضا قابل رويت هستند. ( مانند عكس زير كه از ايستگاه بين المللي فضايي از زمين گرفته شده است.)

هدف: يافتن شهرهاي فضايي

اگرچه به نظر مي رسد جستجوي شهرهاي هوشمند در سيارات فراخورشيدي كاري غيرمعمول و تخيلي! باشد. اما در واقع شروع اين پروژه نياز چنداني به منابع جديد ندارد. اگر تنها چند درصد اين پروژه موفقيت آميز باشد ديدگاه ما نسبت به جايگاهمان در جهان دگرگون خواهد شد و اين دقيقا همان اتفاقي است كه بعد از كشف آمريكا براي كلمب و يارانش رخ داد.

مانند طرح هاي ديگر SETIاين طرح نيز بر همان فرضي استوار شده است كه عنوان مي كند تمدن هاي بيگانه از روش هايي نظير آنچه ما براي خود استفاده مي كنيم بهره مي گيرند و يا حداقل روش هايي را استفاده مي كنند كه براي ما قابل درك و شناسايي است. البته اين فرض نيز به خودي خود سال ها مورد بحث و بررسي مخالفان و موافقان بسياري قرار گرفته است. سوال اصلي و چالش برانگيز هم اينجاست : اگر جوامع بيگانه هزاران يا ميليون ها سال از ما پيشرفته تر باشند آيا ما قادر هستيم با تكنولوژي امروزي خود آن ها را شناسايي كنيم؟

جدا از موارد ذكر شده چگونه مي توان نقاط نوراني شهرهاي هوشمند در سيارات فراخورشيدي را در حالي كه چندين سال نوري از ما فاصله دارند تشخيص داد؟ شايد جواب اين باشد كه با چرخش سياره به دور ستاره مادرش در نور شهرهاي آن تغيير ايجاد خواهد شد. در واقع از ديد ما زماني كه نيمي از سياره در زمان شب به سر مي برد مي توانيم تغييرات نور شهرها را ثبت كنيم چرا كه به طور طبيعي ساكنان آنجا در روز لامپ هاي اضافه را خاموش مي كنند! با دانستن دوره تناوب سياره و اندازه گيري تغييرات نقاط نوراني سياره در شب، احتمالا مي توانيم به جواب سوال بالا برسيم.

ايده اين پروژه به نسل هاي جديدتري از تلسكوپ ها نياز دارد اما با اين حال تلسكوپ هاي كنوني تا حدي قادر به آزمايش اين طرح هستند. حداقل تلسكوپ هاي فضايي امروزي شايد بتوانند اين ايده را در مرز منظومه شمسي و كمربند كوييپر بررسي كنند. اگرچه دانشمندان معدتقدند بسيار بعيد است كه در لبه منظومه شمسي ما شهرهاي بيگانگان وجود داشته باشد اما رسالت علم و آن ها اين است كه روش هايي را براي بررسي اين موضوع ابداع كنند. مانند كاري كه گاليلئو گاليله در حدود 400 سال پيش انجام داد و دانش متعارف زمان خود را زير سؤال برد. او با انداختن دو جسم سبك و سنگين از بالاي برج كج پيزا نشان داد كه شي سنگين تر برخلاف تصور آن زمان زودتر از جسم سبك تر فرود نمي آيد. گاليله چيزي را زير سوال برد كه شايد در آن زمان براي همه از بديهيات به شمار مي آمد و حالا دانشمندان با تكيه به عمل وي قصد دارند هر احتمالي را امتحان كنند.

نوشته شده در سه شنبه 4 بهمن 1390برچسب:,

ساعت توسط احسان|

آخرين مطالب

Design By : Pars Skin