محققان در برخورد دهنده بزرگ هادرون در تلاشند به این سوال که آیا ضد ماده دارای نوعی ضد گرانش است یا نه پاسخی مناسب بیابند.
به گزارش خبرگزاری مهر، این پرسش که آیا بخش پنهان و متضاد ماده، یعنی ضد ماده دارای نوعی نیروی ضد گرانش است یا نه در آستانه پاسخ داده شدن قرار گرفته است.

ماده معمولی تمامی دیگر مواد را در جهان به سوی خود جذب می کند اما اینکه آیا ضد ماده نیز می تواند قدرت جاذبه یا حتی دافعه داشته باشد، هنوز مشخص نشده است. اکنون گروهی از محققان اعلام کرده اند برای یافتن پاسخ این پرسش جفتهای پایداری از الکترونها و ذرات ضد ماده آنها یعنی پوزیترونها را آماده کرده اند. پرتوی از این جفتها می تواند در یافتن پاسخی مناسب برای این پرسش قدیمی و حل معمای ضد گرانش به کار گرفته شود.
هر ذره ای در فیزیک دارای ضد ذره ای مرتبط با خود است که از تمامی جنبه هایی که دانشمندان آنها را مورد بررسی قرار داده اند، به آن ذره شباهت دارد، تنها تفاوت میان این دو ذره بارهای متضاد آنها است.
نظریه های کنونی نشان می دهد که در هنگام متولد شدن جهان، ماده و ضد ماده به اندازه ای مساوی خلق شده اند، با این همه زمانی که این دو با یکدیگر مواجه شده اند در انفجارهایی پرقدرت و کور کننده یکدیگر را نابود کرده اند.
پس از آن این سوال به جا ماند که چگونه در پی این فعل و انفعالات جهان به وجود آمد و چرا این جهان در تسلط کامل ماده است، نه ضد ماده؟ یکی از ویژگی هایی که ضد ماده ها را مجزا می سازد، رفتارهای گرانشی این ذرات است. بیشتر دانشمندان بر این باورند که ضد ماده به سوی ماده جذب خواهد شد.
تیمی از محققان در برخورد دهنده بزرگ هادرون نیز در تلاش اند تا با به دام انداختن اتمهای ضد ماده بر روی جنبه ای از این ذرات که هنوز اطمینانی از آنها به دست نیامده مطالعه کنند، به اعتقاد این گروه این احتمال وجود دارد که ضد ماده دافعه داشته باشد و شاید دچار "بالا افتادگی" شود.
این مطالعات می تواند در کشف پاسخ این سوال که چرا جهان پس از فعل و انفعالات ماده و ضد ماده در قالب پرتوی درخشان و قدرتمند از نور از بین نرفته است، تاثیرگذار باشد. این مطالعه همچنین می تواند توضیح دهد که چرا جهان هستی با سرعتی باورنکردنی در حال انبساط است.
آزمایش کردن این فرضیه امری غیر ممکن به نظر می آید، اما محققان دانشگاه کالیفرنیا ریورساید در حال نزدیکتر شدن به پاسخ این سوال هستند. این محققان جفتهای الکترون-پوزیترونی ایجاد کرده اند که در مدارهای پایداری به دور یکدیگر قرار دارند که نتیجه آن فرایندی به نام "پوزیترونیوم" است.
این جفتها به واسطه انباشته سازی محتاطانه انرژی و ایجاد حالتی به نام "ریدبرگ" در وضعیتی قرار دارند که نمی توانند با یکدیگر برخورد کرده و یکدیگر را نابود کنند.
این جفتها مشابه مسیرهای تست خودرو می توانند با دریافت انرژی بیشتر وارد مدارهای مختلفی از یکدیگر شوند و این اتمهای پوزیترونیومی ریدبرگ به چرخش خود ادامه می دهند تا به بالاترین سطح از انرژی برسند و این روند برای مدت زمانی نسبتا طولانی، یعنی سه میلیاردم ثانیه ادامه خواهد داشت.
بر اساس گزارش بی بی سی، محققان امیدوارند بتوانند مدت زمان این شیوه را به چند هزارم ثانیه افزایش دهند تا بتوانند پرتو جفتهای ماده-ضد ماده را برای کشف نیروی گرانش و یا بالا افتادن اتمهای ضد ماده مورد استفاده قرار دهند.