شرکت «ریتئون» با استفاده از نقاط کوانتومی یک سیستم تدافعی جهت محافظت تجهیزات فضایی مانند ماهواره‌ها از گزند حملات موشکی ساخته است.

 آنها یک هدف مصنوعی متشکل از نقاط کوانتومی با اندازه‌ها و شکل‌های مختلف به گونه‌ای طراحی کرده و ساخته‌اند که تابش گسیلی آنها مشابه پروفیل تابشی تجهیزات فضایی است. نشان داده شده است که این هدف مصنوعی در بازسازی پروفیل تابشی تجهیزات بسیار دقیق‌تر است و از این رو می‌تواند تسلیحات ضدماهواره‌ای را از هدف اصلی منحرف کند و این کار را با کارایی بهتری نسبت به سیستم‌های تدافعی متداول موجود که از مواد پیرولیتیک مانند مشعل‌های منیزیم- وایتون - تفلون (MVT) برای تولید تابش شدید از طریق یک واکنش انرژی‌زا استفاده می‌کنند، انجام می‌دهد.

نقاط کوانتومی به خاطر خواص الکترونوری وابسته به اندازه شناخته شده هستند و با کنترل اندازه هندسی، شکل و توان بالقوه محبوس‌سازی، می‌توانند به سادگی جهت گسیل تابش در طول ‌موج مطلوب تنظیم شوند.

این پژوهشگران پیشنهاد کرده‌اند که مخلوطی از نقاط کوانتومی هنگامی که مانند ابر در فضا پخش شوند، می‌توانند مانند یک هدف مصنوعی کارآمد رفتار کنند و باعث شوند که حتی پیشرفته‌ترین افزاره‌های حسگری از تمایز بین هدف اصلی و مصنوعی ناتوان شوند. این ابر نقاط کوانتومی می‌توانند یا با انفجار بسته کوچکی از نقاط کوانتومی معلق در یک گاز بی اثر مانند آرگون یا هلیوم خلق شوند یا با افشاندن آنها از یک تانک مخزن.

همان‌طور که در شکل دیده می‌شود، طرز کار این پدافند ضدماهواره‌ای جدید این گونه است که تجهزات فضایی که قرار است محافظت شوند با یک سیستم ردگیری زمینی از نظر تهدیدات، دیده‌بانی می‌شوند تا هشدارهای اولیه را در مورد یک موشک آشکارسازی شده به مراکز کنترل فضایی ارسال کند تا بموقع بتواند ماهواره محافظ - یک نانوماهواره با جرم کمتر از 100 کیلوگرم- را که در مدار تجهیزات فضایی در حال چرخش است، فعال‌سازی کند. به محض فعال‌سازی، ماهواره محافظ ابر نقاط کوانتومی را به گونه‌ای آزاد می‌کند که موشک را به جستجوی هدف مصنوعی به جای هدف اصلی گمراه کند.

در کنار چیدمانی که به آن اشاره شد، این سیستم تدافعی که از نقاط کوانتومی استفاده می‌کند، می‌تواند در هر چیدمان مخابراتی که از حسگرها و سیستم‌های هشدار مختلف استفاده می‌کند، به کار گرفته شود.