وجود اقیانوس زیرزمینی در بزرگترین قمر زحل





























نگاهی به فراسوی آسمان

 
داده‌های جدید از سفینه فضایی کاسینی نشان می‌دهد که تیتان قمر عظیم زحل که با جو ضخیم و غنای ارگانیک مواد شیمیایی بسیار شبیه به زمین است دارای یک اقیانوس آبی در زیر پوسته خود است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نقشه‌های جاذبه ترسیمی از داده‌های گردآوری شده طی پنج سال حاکی از تغییر شکل تیتان به میزان 10 متر به دلیل اثرات گرانشی است. این پدیده به بهترین نحو وجود مایع آب در نزدیکی سطح این قمر را ثابت می‌کند.

محققان در خصوص این مطلب که آیا این اقیانوس زیرزمینی دریاچه‌های رصد شده بر روی سطح تیتان را تغذیه می‌کند یا خیر، اطلاعی ندارند. با این حال هر اقیانوسی به احتمال زیاد از آب تشکیل شده که از متان و اتان متعلق به حوضچه‌‌های مایعات سطحی سنگین‌تر است.

شواهد وجود اقیانوس بر روی تیتان در سنگ‌ها موجود نیست. هسته‌ صخره‌یی این قمر می‌تواند نم‌زدا یا مملو از یخ گرم باشد؛ اما بهترین تحلیل توسط لوسیانو ایه‌س از دانشگاه ساپینزای رم ارائه شده که بر اساس آن تیتان دارای یک اقیانوس مایع واقع در بین 50 و 100 کیلومتری زیر سطح است. این واقعیت قمر مزبور را در زمره اجرام آسمانی دارای صلاحیت برای وجود حیات قرار می‌دهد.

یکی از بزرگترین پرسش‌ها در رابطه با صلاحیت قمر برای وجود حیات این است که آیا اقیانوس مزبور صخره‌ها را که منبع مواد معدنی و گذرگاهی برای گرما بوده لمس می‌کند یا خیر. بر خلاف اقیانوس قمر اروپا که تصور می‌شود بر روی یک بستر صخره‌یی واقع شده، آب تیتان احتمالاً بین لایه‌های یخ فشرده شده و این امر دسترسی آن به مواد معدنی و تنوعات دما برای آغار زندگی را غیرممکن می‌کند.

دانشمندان گرانش تیتان را حین شش بار گذر سفینه کاسینی از این قمر بین سال‌های 2006 و 2011 اندازه گرفتند. این اندازه‌گیری‌ها توسط ردگیری تغییرات کوچک در زیر و بمی سیگنال‌های رادیویی گذرکننده بین سفینه و زمین طی اوج‌گیری صورت گرفت.

آن‌ها دریافتند که به هنگام چرخیدن تیتان به دور زحل در هر 16 روز یک بار، این قمر فشرده می‌شود. پدیده مشابه بر روی زمین و توسط کشش گرانشی ماه رخ می‌دهد. مرئی‌ترین اثرات این واقعیت جزر و مدهای اقیانوسی‌اند و در این بین ماه تا 50 سانتی‌متر پوسته زمین را از شکل طبیعی خارج می‌کند.

بر اساس این یافته‌ها، گرانش زحل بر روی تیتان موجب ایجاد یک تغییر 10 متری می‌شود. چنان‌چه این قمر جامد می‌بود، تا این اندازه تغییر حاصل نمی‌شد.

محققان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا به مدل‌های رایانه‌یی خود به منظور درک آن چه روی می‌دهد، مراجعه کردند و دریافتند که بهترین توضیح برای این داده وجود لایه مایع آب به ضخامت صدکیلومتر مدفون زیر 100 کیلومتر سطح یخی بود. این دانشمندان امیدوارند که نقشه‌های گرانش را با استفاده از داده‌های افزوده از کاسینی و مدل‌بندی‌های رایانه‌یی تصحیح کنند.

گذر بعدی سفینه کاسینی از کنار تیتان در روز 22 جولای اعلام شده است.

نتایج این دستاورد در مجله Science انتشار یافته است.

 


نوشته شده در دو شنبه 19 تير 1391برچسب:,
ساعت توسط احسان|

آخرين مطالب
Design By : Pars Skin