28 دسامبر سال 1882 در كندال، كومبريا، به دنيا آمد. دوران كودكي و تحصيلات اوليه اش را در وستون سوپرمر در سامرست پشت سر گذاشت.

1898

وارد دانشكده اون، دانشگاه منچستر مي شود و در رشته فيزيك مشغول تحصيل مي گردد.

1902

موفق به دريافت بورسيه براي تحصيل در رشته رياضي در دانشكده ترنتيتيدانشگاه كمبريچ مي شود.

1904

با عنوان دانشجوي ممتاز از رشته رياضي اين دانشكده فارغ التحصيل مي شود.

1906

دستيار اول رصد خانه سلطنتي گرينويچ مي شود و روي حركات ستاره اي شروع به كار مي كند.

1907

به عضويت هيات علمي دانشكده ترينيتي در مي آيد.

1912

يك گروه تحقيقاتي را براي مشاهده يك كسوف به برزيل مي برد.

1913

به عنوان استاد ستاره شناسي دانشگاه كمبريج انتخاب مي شود.

1914

مسئول رصدخانه كمبريج مي شود. به عضويت انجمن سلطنتي پذيرفته مي شود. بر اساس كارهايش در رصدخانه سلطنتي، كتاب حركات ستاره اي و ساختار جهان را منتشر مي كند.

1916

كار درباره تركيب ستارگان را شروع مي كند. او ادعا مي كند كه تشعشات ستاره اي، انرژي را از مركز ستاره دور مي كنند و اينكه تشعشع نقش مهمي در حفظ تعادل ستاره اي دارد.

1918

به فرضيه نسبيت آلبرت انيشتين (1955 ـ 1879) علاقمند مي شود. كتاب گزارشي درباره نظريه نسبيت نيروي جاذبه را منتشر مي كند.

1919

با اينكه مقرش رصدخانه دانشگاه كمبريج است ولي به همراه يك گروه تحقيقاتي ستاره شناسان رصدخانه سلطنتي عازم جزيره پريسيب كامرون، در ساحل غربي آفريقا، مي شود. در 29 مه قرار است كسوفي رخ دهد و او همراه اين گروه براي رصد كردن آن محل مي رود. اين كسوف فرصت مناسبي براي آزمايش نظريه آلبرت انيشتين مي باشد كه معتقد است پرتوهاي نور تحت تاثير جاذبه قرار مي گيرد. مشاهدات اين ستاره شناسان اولين شواهد رصدخانه اي در اثبات نظريه نسبيت عام را فراهم مي كند.

1920

فضا، زمان، جاذبه كتابي براي توجيه خوانندگان عادي را منتشر مي سازد.

1921

به رياست انجمن ستاره شناسي سلطنتي انتخاب مي گردد. اين دوره بمدت 2 سال است.

1923

نظريه رياضي نسبيت را منتشر مي كند.

1924

كارش را در مورد ارتباط جرم و تابندگي ستارگان ارايه مي دهد. اين مساله باعث تجديد نظر كلي در نظرات تكاملي ستارگان مي شود. وي همچنين در اين سال موفق به ديافت مدال طلاي انجمن ستاره شناسي سلطنتي بخاطر كارش در مورد سحابي هاي برون كهكشاني و كهكشانها، مي شود.

1926

كار وي در مورد ساختار ستارگان در كتاب با نفوذش با نام اجزا، دروني ستارگان منتشر مي شود. وي اولين ستاره شناسي است كه در مورد ارتباط جرم و تشعشع حاصله سخن گفته است. وي همچنين نظريه تپش ستاره هاي متغير قيفاوسي (اينكه بعضي ستاره ها بخاطر فشار دروني منبسط و منقبض مي شوند) را ارايه مي كند. نظريه ديگرش اين است كه كوتوله هاي سفيد (ستاره هايي كه بر اثر جاذبه از بين رفته اند) ممكن است خيلي متراكم باشند.

1927

كتاب ستارگان و اتمها كه براي مخاطب معمولي نوشته شده است را منتشر مي كند.

1928

كتاب طبيعت دنياي مادي را براي مخاطبان عادي منتشر مي كند.

1930

عنوان شواليه را از شاه جورج پنجم دريافت مي كند.

1933

كتاب جهان در حال انبساط وي كارهاي ادوين هابل (1953 ـ 1889)، ستاره شناس آمريكائي، و ديگران را در مورد انبساط جهان، براي عموم مردم قابل فهم مي كند.

1938

از دست شاه جورج ششم، نشان لياقت دريافت مي كند و به سمت رئيس اتحاديه بين المللي ستاره شناسي منصوب مي شود.

1944

عمل جراحي وي موثر واقع نمي شود و در 22 نوامبر از دنيا مي رود.

1946

كتاب نظريه بنيادين وي بعد از مرگش منتشر مي شود.

1947

انجمن سلطنتي ستاره شناسي، از اين سال به بعد به هر كار ارزشمند ستاره شناسي نظري مدال ادينگتون اعطاء مي كند.