گروهی از دانشمندان اسپانیایی و شیلیایی در عمق دو متری از سطح بیابان "آتاکاما" در شیلی واحه ای از حیات میکروارگانیسمهای مریخی را کشف کردند.

به گزارش خبرگزاری مهر، محققان مرکز زیست شناسی نجومی اسپانیا و دانشگاه کاتولیک شمال شیلی در زیرلایه های با درصد شوری بالا و در محیطی بسیار شبیه به مریخ در بیابان آتاکاما در عمق دو متری از سطح، واحه ای از حیات میکروارگانیسمها را شناسایی کردند.

بیابان "آتاکاما" خشک ترین منطقه زمین است، به طوریکه در این صحرا سالانه به طور متوسط تنها 0.1 میلیمتر باران می بارد.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "ما این زیستگاه را واحه میکروبی نامیدیم چون در این محیط غنی از نمک و سایر ترکیبات بسیار نمگیری که به شدت آب جذب می کنند میکروارگانیسمهای درحال توسعه ای را یافتیم."

این دانشمندان همچنین کشف کردند که این میکروبها در یک محیط بسیار خشک توانسته اند از سطح بلورهای نمک رطوبت جذب کنند.

در این محیط، میکروارگانیسمهای زیرزمینی با تمام آنچه که برای زندگی به آن نیاز دارند (آب و غذا) رشد می کنند.

براساس گزارش یونیورس تودی، این گونه باکتریها با گونه هایی که در سایر محیطهای با درصد بالای شوری زندگی می کنند تفاوت چندانی ندارند اما چیزی که این کشف را منحصربفرد می کند این است که این میکروبها در عمق بین 2 تا 3 متری و در شرایط بدون اکسیژن و نور خورشید پیدا شده اند.

این دانشمندان به منظور دستیابی به این نتایج از دستگاهی به نام SOLID (آشکارساز نشانه های حیات) استفاده کردند. این دستگاه با هدف استفاده در ماموریتهای آینده مریخ ساخته شده است.

هسته SOLID تراشه ای زیستی است که حداکثر 450 پادتن را برای شناسایی مواد بیولوژیکی چون قندها، DNA و پروتئین ها در خود جای داده است.

این نمونه ها می توانند جمع آوری شده، سپس به طور خودکار پردازش شوند و به صورت تصویری نمایش داده شوند که حضور ترکیبات و میکروارگانیسمها را نشان می دهد.

با استفاده از این تکنیک، این دانشمندان حضور باکتریها و آرکئوباکتریهای زیرزمینی را در این بیابان شناسایی کردند.

این محقان در این خصوص توضیح دادند که رسوبات نمکی در سیاره سرخ نیز شناسایی شده اند و به همین علت این احتمال وجود دارد که این باکتریها بتوانند در محیطهای بسیار شور زیرز سطح مریخ نیز زندگی کنند.

مریخ را خدای جنگ نامیده‌اند، اما بر روی سطح این سیاره اثری عشق هم دیده می‌شود.

سفینه پیمایشگر جهانی مریخ در سال 1999 این تصویر "قلب" را از سطح سیاره سرخ مخابره کرد.

این "قلب" در واقع چاله‌ای است که در نتیجه ریزش درون یک "پایین‌افتادگی" یا "فروزمین" (graben) به وجود آمده است؛ این اصطلاح زمین‌شناختی برای شیارهای دارای دیواره‌های مستقیم به کار می‌رود که در طول خطوط گسل ایجاد می‌شوند.

این حفره قلب‌مانند در عریض‌ترین نقطه 2.3 کیلومتر پهنا دارد و در کوهپایه‌های آتشفشان آلبا پاترای مریخ واقع است.

— سیاره بهرام به علت سرخی سطحی اش در آسمان به رنگ نارنجی پر رنگ دیده میشود که به همین خاطر در اساطیر یونان قدیم به خدای جنگ و خونریزی (MARS) معروف بوده است . سرخی سطح آن هم به خاطر وجود اکسید آهن فراوان در خاکش است .
— از لحاظ فاصله به خورشید چهارمین سیاره بود و فاصله متوسط آن تا خورشید حدود 228 میلیون کیلومتر است .
— بهرام شبیه زمین
— شبانه روز آن حدود 24 ساعت و 37 دقیقه طول می کشد و تمایل محوری آن نیز 23/98 درجه است که از لحاظ این دو ویژگی بسیار به زمین شبیه بوده است و شاید بتوان برای سفر و حتی زندگی در آن تلاش کرد .
— مدت چرخش آن به دور خورشید 1/88 سال یا 678 روز طول می کشد که تقریبا“ 2 برابر زمین است . حدود 23 ماه زمینی .
— آیا بهرام قمر دارد؟
— سیاره بهرام بر خلاف دو سیاره تیر و ناهید دو قمر به نامهای فوبوس و دیموس دارد که البته شکل کروی منظمی ندارند و به اصطلاح سیب زمینی شکل هستند و دارای قطر کمی هستند .
قطر فوبوس :   28*32*20                  قطر دیموس : 16*12*10
— یکی از مشکلات سیاره بهرام برای پذیرش حیات و انسان اختلاف دمایی شدید آن است به گونه ای که در گرم ترین ساعت به 26 درجه سانتیگراد و در سردترین ساعات یعنی قبل از سر زدن آفتاب تا 111 – درجه سانتیگراد می رسد که این اختلاف فاحش و زیاد برای حیات مضر است .
— سرعت گریز این سیاره حدود 5 کیلومتر در ثانیه است و به همین خاطر توانسته است جوی رقیق ولی قابل توجه را داشته باشد . 95% آن را دی اکسید کربن تشکیل می دهد و نیتروژن , آرگون و اکسیژن و … دیگر اجزای تشکیل دهنده جو آن هستند . 

کلاهک های قطبی مریخ

— قطر استوایی بهرام حدود 6794 کیلومتر است.
— فشار جو مریخ کمتر از یک صدم فشار جو بر روی زمین است و با این فشار کم آب موجود در سیاره به بخار تبدیل می شود مگر در مناطق سرد مثل کلاهک های قطبی و در سطوح زیرین بهرام . 

بیابان های سرخ مریخ

روزی روزگاری، در حدود 4 میلیارد سال پیش، مریخ نیز درست مانند زمین سیاره ای گرم و بارانی بود. آب مایع در رودخانه های طویلی که در سطح مریخ جریان داشتند و به دریاهای کم عمق ختم می شدند جاری بود. لایه ذخیمی از اتمسفر (جو) سیاره را پوشانده و آنرا گرم نگه می داشت.

علاوه بر این، بر طبق باور برخی دانشمندان و نیز نتایج بدست آمده از تحقیقات آنها تا به امروز، برخی از گونه های حیات میکروبی و باکتری ها و حتی بالاتر از آن در مریخ وجود داشته واین در حالی بود که این گونه های حیات در حال رشد و تکامل بودند. مریخ در راهی قدم گذاشته بود که به سیاره  دومی برای زندگی و حیات درست مانند همسایه اش زمین تبدیل می شد.

به تازگی طوفان غبار جدیدی در مریخ مشاهده شده است که با
تلسکوپهای آماتوری بزرگ قابل مشاهده است

یکی از ۵ سیاره ای که در دنیای باستان شناخته شده بود.مریخ خدای جنگ و کشاورزی رومی ها بود.
معمولا سومین شی نورانی آسمان است.(بعد از ماه و زهره)

خرده سیارات سنگی، توده های صخره مانندی هستند که در مداری بین سیاره مریخ و مشتری و در فاصله 300 تا 600 میلیون کیلومتری ازخورشید ( که به کمربند سیارکها معروف است) قرار گرفته اند