مشتری بزرگترین سیاره در منظومه شمسی است. قطر آن ۱۴۲.۹۸۴ کیلومتر، بیش از ۱۱ برابر قطر زمین و حدود یک دهم قطر خورشید است. برای پر کردن حجم این سیاره غول پیکر به ۱۰۰۰ عدد سیاره زمین نیاز است. وقتی از زمین رصد می کنیم، این سیاره نورانی تر از بیشتر ستاره ها دیده می شود. معمولا پس از سیاره ونوس، مشتری دومین سیاره درخشان در آسمان است.

مشتری پنجمین سیاره در منظومه شمسی می باشد. میانگین فاصله آن از خورشید معادل ۷۷۸.۵۷۰.۰۰۰ کیلومتر یعنی بیش از پنج برابر فاصله زمین تا خورشید است. ستاره شناسان باستان این سیاره را به یاد پادشاه خدایان رومی، ژوپیتر نامیدند.

لایه های متراکم ابر اطراف سیاره مشتری در این تصویر که توسط سفینه ویجر۱ تهیه شده است، کاملا دیده می شوند. لکه بزرگ بیضی شکلی که مشاهده می کنید نقطه بزرگ قرمز نام دارد. دانشمندان بر این باورند که این نقطه اختلال شدید اتمسفر می باشد.