نام این خوشه به زبان اسپانیایی به معنی "خوشه کهکشان چاق" و نام رسمی آن ACT-CL J0102-4915 است که در فاصله هفت میلیارد سال نوری از زمین، در دوره ای که جهان نیمی از سن کنونی خود را داشته قرار گرفته است. جهان اکنون 13.7 میلیارد سال سن دارد.

این کهکشان غول پیکر جرمی دو کوادریلیون (2,000,000,000,000,000) برابر خورشید دارد و از این رو عظیم ترین خوشه ای است که تا کنون در دورافتاده ترین بخش از جهان هستی شناسایی شده است.

یک خوشه کهکشانی غول پیکر

فضا کجا است؟ اغلب درباره سفرهای فضایی مطالبی می‌شنویم، اما به راستی مرز بین فضا و زمین کجا است؟ از چه منطقه‌ای باید گذر کنیم تا اسم‌ ما نیز در فهرست پرافتخار فضانوردان ثبت شود؟ این مقاله تلاش دارد تا به این پرسش اولیه پاسخ گوید.

فضای بیرونی [Outer Space]  که به اختصار فضا نیز نامیده می‌شود، به منطقه‌ای نسبتاً خالی از جهان اطلاق می‌گردد که بعد از لایه جو اجرام سماوی قرار دارد. بنابراین اگر در ماه  زندگی کنیم، پا در ماه و سر در فضا داریم چون این جرم سماوی فاقد جو است اما اوضاع در زمین متفاوت است و برای رسیدن به فضا باید کیلومترها از سطح این جرم سماوی دور شویم.

رفته رفته ماده تاریک دیگر جایی برای پنهان‌شدن ندارد. دو مشاهده جدید از پرتوهای گاما حاکی از آن هستند که اگر ماده تاریک از ذراتی تشکیل شده باشد، این ذرات حداقل ۴۴ برابر پروتون جرم دارند.

آیا تاکنون به این موضوع اندیشیده اید که منشا حیات در زمین از کجاست؟ اگر بر طبق نظریات بسیاری از دانشمندان معروف جهان حیات از نقطه ای دیگری از فضا به زمین آمده باشد، بنابراین زمین های دیگری نیز هست و شاید در همین لحضه موجودات و یا انسان های دیگری در نقطه ای دیگری از فضا در حال زندگی می باشند.

نگاه اجمالی مردم ، سالیان دراز با مشاهده آسمان تصور می‌کردند که شکل گروههای ستارگان همانند اشیا و موجودات روی زمین است. این گروههای ستارگان را صور فلکی می‌نامند. برخی از این صورتهای فلکی مشهور را به راحتی می‌توان یافت. برخی دیگر ، از ستارگان کم نور تشکیل یافته‌اند و جز در نواحی تاریک و دور از نور شهر دیده نمی‌شوند. اسامی ‌بعضی از آنها هزاران سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالی که دیگران اسامی ‌جدید دارند. نام صورتهای فلکی آسمان نیمکره جنوبی اغلب جدید است.

سال جهاني نجوم با اين اميد اين گونه نامگذاري شد كه تعداد بيشتري از مردم فرصت و بهانه‌اي پيدا كنند تا به اطراف خود بنگرند. جهاني بزرگ‌تر را ببينند كه در آن سياره مادري ما تنها نقطه‌اي ناچيز در آن است و بار ديگر احساس هيجان‌انگيز اكتشافات علمي را درون خود بيابند و با قافله علم همراه شوند. يكي از موثرترين راه‌هايي كه اين سال براي تحقق اين هدف انتخاب كرد، فراهم آوردن فرصت‌هايي استثنايي براي در تماس قرار دادن مستقيم مردم با زيبايي‌هاي آسمان شب بود و به همين سبب پروژه‌هاي متعددي مانند آسمان در شب (TWAN)، آسماني براي كشف، از زمين تا آسمان و 100 ساعت نجوم تاكنون برگزار شده‌اند. در پي اين برنامه‌هاي متنوع بود كه سازمان‌دهندگان سال جهاني نجوم بارديگر تصميم گرفته‌اند تا فرصتي استثنايي را ارج نهند و در سالگرد رصدهاي تاريخ ساز گالئيلو گاليله، از مردم دعوت كنند تا زيبايي‌هاي جهان و آنچه را كه گاليله خود ديده بود بار ديگر ببينند و شب‌هايي را به ياد گاليله با رصد اجرام آسماني گرامي دارند.