رییس پژوهشکده نجوم پژوهشگاه دانش‌های بنیادی (IPM) در نشستی علمی با حضور جمعی از استادان و دانشجویان نجوم و فیزیک در پژوهشکده به تبیین آخرین یافته‌های مطالعاتی درباره کهکشان‌ها و سیستم‌های کهکشانی پرداخت.
به گزارش خبرنگارعلمی دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر حبیب خسروشاهی در ابتدای سخنرانی خود با بیان تاریخچه‌ای از مطالعه کهکشان‌ها گفت: در ابتدای قرن بیستم کهکشان تنها به کهکشان راه شیری اطلاق می‌شد و تنها ستاره‌ها، سیاره‌ها، دنباله دارها و اجسامی به نام سحابی را می‌شناختند.

بر اساس اعلام ناسا، مریخ‌نورد کنجکاوی دور جدید تحقیقات و آنالیز نمونه‌ها را در منطقه موسوم به Point Lake بزودی آغاز خواهد کرد.
به گزار سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مریخ نورد کنجکاوی پس از شش هفته حضور و آنالیز نمونه خاک در منطقه «راکنست» در نزدیکی دهانه گیل، 16 نوامبر (26 آبان) گردش کوتاهی در منطقه انجام داده و از تکه سنگی موسوم به Rocknest 3 نمونه برداری کرد.
بررسی و آنالیز ترکیبات سنگ نیز توسط ابزار طیف سنج ذرات آلفا اشعه ایکس انجام شد.
«مایکل واتکینز» مدیر مأموریت کنجکاوی در آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) خاطرنشان می کند: با انجام نمونه‌برداری و آنالیز همزمان ترکیبات سنگ، برنامه ریزی برای انجام مأموریت های پیچیده‌تر طی هفته‌های آینده فراهم شده است.

آیا فضازمان پیوسته است یا گسسته و کوانتومی؟ سالهاست که تلاش دانشمندان برای یافتن پاسخ این سوال بی‌نتیجه مانده؛ اما آزمایش کوچک رومیزی جدیدی پیشنهاد شده تا بفهمیم که آیا فضازمان نقطه نقطه است یا خیر.

به گزارش علم پرس به نقل از خبرآنلاین؛ فضا صاف و یکنواخت نیست: فیزیکدان‌ها فکر می‌کنند که در مقیاس کوانتومی، فضا از زیرواحدهای نامرئی تشکیل شده است، درست مانند نقطه‌هایی که یک نقاشی پوینتیلیست (یک شیوه نقاشی در نئوامپرسیونیسم که در آن نقاشی به جای خط از نقطه تشکیل شده است) را تشکیل می‌دهند. گمان بر این است که این چشم‌انداز پیکسل‌بندی شده با سیاه‌چاله‌هایی کوچک‌تر از یک تریلیونیوم یک تریلیونیوم (۱۰-۲۴) برابر قطر یک اتم هیدروژن به تلاطم می‌افتد و به طور پیوسته به حالت وجود و عدم وجود می‌رود.

کیهانشناسان توانسته‌اند با پیشنهاد یک ذره‌ی فرضی بسیار سبک که حامل برهمکنش‌های بلندبرد بین ذرات ماده تاریک ونوترینوها هستند، سه مشکل حال حاضر کیهانشناسی را حل کنند.
به نظر می‌رسد اخترفیزیک‌دانان در تلاش برای درک 95% کائنات که از ماده معمولی ساخته نشده است، به مدلی از انرژی و جرم نامرئی به نام مدل لاندا سی دی ام (کوتاه شده عبارت ثابت کیهان شناسی به اضافه ماده تاریک سرد) روی آورده‌اند. این مدل در مقیاس‌های بالای کیهانی بسیار موفق عمل می‌کند، اما در مقیاس‌های کوچکتر دارای سه نقص اساسی است: نخست اینکه طبق مشاهدات انجام شده، تعداد نواحی کوچکی که در آن‌ها کهکشان‌ها در حال شکل‌گیری‌اند بسیار کمتر از چیزی است که مدل پیش‌بینی می‌کند. دوم اینکه مدل لاندا سی دی ام چگونگی توزیع ماده تاریک در نواحی بین کهکشانی را متفاوت با آنچه که مشاهده می‌کنیم پیش‌بینی می‌کند، و سوم اینکه بزرگترین و چگال‌ترین قمرهای راه شیری که توسط شبیه‌سازی‌ها پیش‌بینی شده‌اند تاکنون مشاهده نشده‌اند. لائورا وان دن آرسن (Laura van den Aarssen) و همکارانش از دانشگاه هامبورگ آلمان، به تازگی در مقاله‌ای که درمجله‌ی  Physical Review Letters چاپ کرده‌اند، نوع جدیدی از برهمکنش‌های دور برد را میان ذرات ماده تاریک پیشنهاد می‌کنند که هر سه مشکل نام‌برده را حل می‌کند.

دانشمندان ناسا سطح آمادگی خود را برای ورود به دوره بیشترین فعالیتهای خورشید ظرف ۱۴ ماه آینده افزایش داده اند، چرا که این دوره می تواند تأثیرات فاجعه باری روی شبکه های برق جهانی و سیستمهای ارتباطی بگذارد.
به گزارش علم پرس به نقل از مهر، دوره بیشترین فعالیت خورشید یک دوره عادی از فعالیتهای شدید یا تشدید شده خورشید در یک دوره خورشیدی ۱۱ ساله است. در چنین دوره ای، تعداد بسیاری از لکه های خورشیدی ظاهر می شوند و قدرت خروجی خورشید با افزایش چشمگیر در میزان و قدرت شراره های خورشیدی بیشتر می شود.

هشتم آذر، ماه وارد نیم‌سایه زمین می‌شود و نوعی از خسوف رخ خواهد داد که با چشم غیرمسلح به‌ زحمت مشاهده‌پذیر است؛ با این حال، ساکنان آسیا، اروپا، استرالیا، افریقا (به‌ جز غرب آن) و امریکای شمالی (به‌ جز شرق آن) می‌توانند شاهد این خسوف باشند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، شامگاه چهارشنبه ۸ آذر ۱۳۹۱، وقتی ماه بدر طبق معمولِ سایر ماه‌های قمری سر از افق برآورد، به‌جای آن‌که با خروج از غبار، رنگش از قرمز به سفید تغییر کند چهره ماه تیره‌تر می‌شود و به خاکستری می‌گراید. این‌ همان رنگِ نیم‌سایهٔ زمین است که بر ماه افتاده است. اگر ناظر زمینی باشید، شاهد ماه‌گرفتگیِ نیم‌سایه‌ای خواهید بود. ولی اگر‌ همان هنگام بر روی ماه قرار داشته باشید، یک کسوف جزیی خواهید دید!

دانشمندان برخورددهنده بزرگ هادرونی در مرکز سرن بر این باورند که آزمایشات آنها احتمالا منجر به ایجاد یک گونه جدید از ماده شده است.
به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا،‌به گفته دانشمندان، برخوردهای میان پروتونها و یونهای سرب در این برخوددهنده منجر به یک رفتار شگفت‌انگیز در برخی از ذرات ایجاد شده توسط این برخوردها شده است.