آژانس فضایی فدرال روسیه اعلام کرد: قطعات ماهواره مخابراتی نظامی 'مولنیا 89-1' شنبه شب در اقیانوس آرام سقوط کرد
 قطعات ماهواره نظامی روسی که پس از عبور از جو زمینه در قسمت فوقانی جو نسوخته بود، شنبه شب در اقیانوس آرام سقوط کرد.
ماهواره مخابراتی نظامی 'مولنیا 89-1' در سال 1996 میلادی از ایستگاه فضایی 'بلستیک' در شمال غرب روسیه به فضا پرتاب شد.
بنا بر این گزارش، ماهواره‌های کلاس 'مولنیا' در سال 2006 میلادی با ماهواره‌های مدل 'مریدیان' جایگزین شدند.

سرانجام پس از سالها قلم زدن در زمینه دانش و فناوری فضایی٬ پوریا ناظمی٬ روزنامه‌نگار علمی کشورمان موفق شد به فضا سفر کند و دو هفته رویایی را در مدار زمین و در یک هتل مجلل فضایی سپری کند. ماجرای سفر او که بسیار تلاش شده بود تا لحظه آخر مخفی نگه داشته شود٬ سرانجام با ارسال اولین یادداشت این نویسنده زیردست علمی ایرانی به زمین فاش شد و از همین حالا باید منتظر ادامه یادداشت‌های هیجان‌انگیز او از فضا باشیم.

رصدخانه فضایی پرتوی ایکس چاندرا در تازه‌ترین نقشه‌برداری از عناصر مختلف در سحابی ابرنواختری ذات‌الکرسیA ، سرنوشت مواد ستاره‌ای را که سه قرن پیش منفجر شد، نشان داده است.
در ستارگان فقط عناصر سبک‌تر از آهن تولید می‌شوند و توزیع آنها هم بدین شکل است که هرچه وزن اتمی آنها بیشتر باشد، در مناطق داخلی‌تری از هسته قرار می‌گیرند. وقتی عمر ستارگان سنگین‌تر از 1.4 برابر خورشید (وزن خورشید 2هزار میلیارد میلیارد میلیارد کیلوگرم است) به پایان می‌رسد، هسته آن‌ها فرومی‌ریزد و ستاره در انفجاری عظیم که به انفجار ابرنواختری مشهور است، می‌میرد. در این حالت، درخشندگی ستاره به چندین میلیارد برابر افزایش می‌یابد و تمام کهکشان را تحت تاثیر درخشش خود قرار می‌دهد.
در نقشه‌برداری‌های جدید از بقایای انفجار ابرنواختری مشخص شده است که در این انفجار، محتویات داخل ستاره به‌ترتیب معکوس به بیرون فوران می‌‌کنند؛ یعنی آهن موجود در داخلی‌ترین بخش هسته ستاره در خارجی‌ترین لایه‌های این سحابی پخش شده است و با سرعت بیشتری منبسط می‌شود. دیگر لایه‌های سبک‌تر نیز در شعاع کمتری پراکنده شده‌اند.

  مقاله دکتر احسان توابی، استادیار گروه فیزیک دانشگاه پیام‌ نور مرکز زنجان با عنوان «A statistical analysis of the SOT-Hinode observations of solar spicules and their wave-like behavior» در مجله علمی «New Astronomy» چاپ و به ‌عنوان یکی از مقالات داغ این مجله شناخته شده است.
به گفته توابی، این مقاله با همکاری گروهی از محققان دانشگاه پیر و ماری کوری فرانسه نوشته شده و گروه‌های علمی از دانشگاه‌های مسکو و هاروارد و سازمان فضایی ژاپن (ماموریت فضایی هینوده) در آن نقش داشته‌اند.
وی با اشاره به ویژگی این مقاله در مقایسه با مقالات مشابه، به استفاده از روش آنالیز فوریه کوپل شده به موجکهای مورلت اشاره کرد.

هواپیمای شاتل بر 747 ناسا شاتل دیسکاوری را به ارتفاع 457 متری شهر واشنگتن می برد تا به مناسبت اولین سالگرد بازنشستگی شاتل دیسکاوری آن را در فراز آسمان پایتخت آمریکا به پرواز در آورد.
 این پرواز با همکاری اداره هوانوردی فدرال بین ساعت 10 تا 11 صبح به وقت محلی رخ می دهد و تلویزیون و وب سایت ناسا پوشش خبری زنده ای از این رویداد ارائه می کنند.

انتشار ویدئویی از یک شی پرنده ناشناس در کنار یک هواپیمای مسافری در فراز آسمان سئول، پایتخت کره جنوبی بحثهای تازه‌ای در رابطه با واقعی بودن یوفوها شکل داده است.
 این درحالی است که ویدئوی مذکور از سوی یکی از مسافران همین هواپیما فیلمبرداری شده است.
این ویدئو که در سایت اشتراک ویدئوی یوتیوب منتشر شده ابتدا این شی را در پایین تصویر نشان می دهد که سرعت خود را با هواپیمای مسافری تنظیم کرده است.
براساس گزارش دیلی میل، این شی پرنده بیضی مانند سفید شکل ناگهان سرعت گرفته و ارتفاع خود پیش از خارج شدن از تصویر افزایش می دهد، درست در لحظه ای که مسافر درحال فیلمبرداری تلاش می کند تصویر را به جلو برده و نمای نزدیکتری از آن را فیلمبرداری کند.
اگزماینتر نوشته است که توضیحات دیگری غیر از فضایی بودن این شی پرنده وجود دارد که یکی از آنها این است که این شی نوعی زباله فضایی و توضیح دیگر این که این جسم پرنده می تواند یک هواپیمای کنترل از راه دور و بدون خلبان نظامی باشد.

محققان موفق به کشف یک منظومه ستاره‌ای شده‌اند که با شکست رکورد منظومه شمسی، از 9 سیاره برخوردار است.
طبق آخرین یافته‌ها، تعداد دقیق سیارات موجود در مدار ستاره HD 10180 تاکنون 9 عدد بوده و بررسی‌ها همچنان در اطراف آن ادامه دارد.
محققان با استفاده از داده‌های تلسکوپی در شیلی از سال‌ها پیش به بررسی این ستاره که در فاصله 130 سال نوری از زمین قرار داشته، پرداخته‌اند که به دلیل فاصله نزدیک‌تر آن از درخشش بیشتری برخوردار است.
HD 10180 در صورت فلکی «آب‌مار» قرار داشته و پیش از این تصور می‌شد که تنها هفت سیاره در اطراف آن وجود دارد. اما تحقیقات اخیر از وجود دو سیاره دیگر در مدار آن خبر داده است.
اندازه این سیارات بسیار متفاوت بوده و یکی از آنها 65 برابر جرم زمین است و یکی از آنها تنها 1.4 برابر سنگین‌تر از زمین است. این موضوع آن را به کوچک‌ترین سیاره خارج از منظومه شمسی کشف شده تاکنون تبدیل کرده است.
وزن دو سیاره تازه کشف شده در حدود 1.9 و 5.1 برابر زمین بوده که آنها را در گروه ابرزمین‌ها قرار می‌دهد. این سیارات در مدارهای داغ قرار داشته و طول مدار آنها زیر 10 روز برای سیاره کوچک‌تر و 68 روز برای سیاره بزرگ‌تر است.
یکی از این دو سیاره و همچنین سیاره هفتم HD 10180 بسیار به این ستاره نزدیک هستند. یکی از آنها با جرم 1.3 برابر زمین تنها سه میلیون کیلومتر با آن فاصله داشته که بسیار نزدیک‌تر از سیاره عطارد با خورشید محسوب می‌شود.
شکست رکورد منظومه شمسی با کشف منظومه‌ای با 9 سیاره
طبق این پژوهش، ستاره مورد نظر بسیار آرام بوده و امکان ارتباط فعالیت دو سیاره جدید با پدیده ستاره‌ای وجود ندارد.
همچنین دوره مداری این سیارات با هیچکدام از دور‌ه‌های زمانی حرکت اجسام در منظومه شمسی مصادف نبوده، از این رو این دو جسم مسلما ریشه سیاره‌ای دارند.
به گفته محققان، منظومه‌های ستاره‌ای دیگر در جهان معمولا از چهار سیاره یا کمتر برخوردارند.